Kulisy kręcenia 3A

Hej! Przeglądając Youtube wpadłam na pozniższy filmik, który jest naprawdę świetny. Obsada omawia sceny kręcone w 3A i jak to wyglądało w kwestii efektów, przygotowań, itp. Zapraszam!

EDIT: Tłumaczenie znajdziecie w rozwinięciu!



Alberto Rosende:
Podróż Simona w Świecie Cienia przechodzi kompletną przemianę, ponieważ Królowa Jasnego Dworu nadała mu ten znak. I Simon nie do końca wie co to oznacza, wiedząc jak to się stało na początku myśli, że umrze.
Właściwie krzyczałem na zmianę z nagranych krzykiem.
Tak się dzieje, gdy w pewnych momentach krzyk nie brzmi dobrze, każą ci wrócić do tego momentu i to powtórzyć, więc właściwie dubbingowałem swój własny głos i musiałem krzyczeć o wiele więcej razy w ADR, ponieważ chciałem, by to był odpowiedni ton. Chcieli byście zrozumieli jaki ból przeżywa Simon.
To był naprawdę ciężki dzień, bo po tym jeszcze miałem kilka linijek do powiedzenia. Nie mogłem przekląć.
Jedna z ciekawych rzeczy w tej scenie to to, że Lola, która gra Królową Jasnego Dworu — nie było jej tego dnia na planie. Więc przez cały czas odpowiadałem do kogoś w głośniku, gdzieś tam w oddali za kamerą. Dodatkowo tego dnia było strasznie zimno, a Loli udało się tego uniknąć. Więc, miałaś farta, Lola.

Katherine McNamara: 
W odcinku drugim Jace dzwoni do Simona po poradę w sprawie restauracji do, której mógłby zabrać Clary.
Alberto Rosende:
Jace jest na randce z Clary, która jest byłą Simona, a do tego Jace i Maia mieli "to coś".
To bardzo niezręczna sytuacja, której Alberto Rosende nie poleca.
Dominic Sherwood:
Było dużo śmiechu zamieszanego w tą sytuację, ponieważ rzeczy by nas rozśmieszyły i była ta wielka nadzieja, że to się wydarzy. I jak napiłem się i coś mnie rozśmieszyło to wyszło mi nosem kilka razy.
Katherine McNamara:
To był dla nas pewien rodzaj wyzwania, wiele razy byliśmy razem w restauracji, że musieliśmy się skupić, by sprawić, żeby to wyglądało niezręcznie. Ponieważ po prostu dobrze się bawiliśmy.
Alberto Rosende:
Rzadko dostaje się informację, że musisz sprawić, by sytuacja stała się jeszcze bardziej niezręczna.
Kolacja zaczęłaby się normalnie, a potem jakieś przerwy i wtedy ktoś powiedziałby jakiś żart i po chwili wyglądalibyśmy jak grupka najlepszych przyjaciół na kolacji.
A my musieliśmy zadbać o to, żeby tak to nie wyglądało.
Alishia Wainwright:
Staraliśmy się jak najlepiej wykorzystać dany nam czas.
Myślę, że kiedy masz pojawiają się te długie przerwy, tworzy się napięcie, które potem edytorzy mogą okroić, by stworzyć to o co im chodziło.
Katherine McNamara:
Ale rzadko nam się zdarza kręcić sceny gdzie wchodzimy w ten przyziemny świat i po prostu się bawimy. Wiecie sytuację, które nie dotyczą kwestii życia i śmierci i nikt nie jest cały we krwi.

Katherine McNamara:
W odcinku trzecim Isabelle i Clary kończą walcząc z Sową.
Nie kończy się to dla nich najlepiej.
Emeraude Toubia:
Wiecie kim jest Sowa? Zamierzam wam to ujawnić. To jest...
Jace!!!
Pewnie zastanawiacie się, czy Dominic (Jace Wayland) jest w środku kostiumu Sowy, czy jest to kaskader i jest to Dom.
Dominic Sherwood:
To nie było proste.
Ten kostium to nic łatwego, tym bardziej do walki.
Maska jest dość ciężka, są tam porządne czarne soczewki w, których nie jestem w stanie do końca widzieć wszystkiego.
Ale koniec końców wygląda to świetnie. Więc nie ma to wielkiego znaczenia.
Emeraude Toubia:
Musiałam mieć wiele wstawek do tej sceny, dużo wstawek z biczem, dużo ekspresji.
Więc widzicie dużo ujęć ze mną, które nie były nakręcone tego dnia kiedy kręciliśmy tę scenę.
Katherine McNamara:
Clary kończy będąc duszoną przez wielu złoczyńców. Nie mam pojęcia co się cały czas dzieje.
Ale to jest interesująco, bo niezależnie od tego czyja jest to dłoń, to wszystko iluzja.
Więc było dużo zabawy przy pracy z naszą ekipą kaskaderów, by stworzyć tą walkę i zrobić z tego coś naprawdę wyjątkowego.

Alberto Rosende:
Jest odcinek czwarty i ponownie Simon nie ma gdzie mieszkać.
Musi wymyślić gdzie się zatrzyma w tej wielkiej dżungli zwanej Manhattan.
Rozmawiałem z kilkoma ludźmi ekipy pracującej nad wyglądem planu kiedy budowali ten pokój i ona powiedziała ,,Co powinno być w tym pokoju, żeby Simon totalnie ześwirował?". Był tam fake'owy obraz Davida Bowiego, który uważam, że jest całkiem fajny, do momentu, gdy zdasz sobie sprawę, że to właściwie nie jest David Bowie, tylko gościu przebrany za niego.
Mają maszynę do pinballa i mają też masę gadżetów rowerowych dla Kyle'a. Ponieważ on powinien być takim rowerowym dostawcą.
Kiedy Simon wchodzi i widzi gramofon starałem się nie śmiać, ponieważ wszystko co tam jest to są płyty Olivii Newton-John. Jest cała sterta tego. Tylko Olivia Newton-John.
I myślę, że reakcja Simona była jak "to mój typ muzyki, zostaję tutaj!".
Kyle ostatecznie oferuje mu miejsce, żeby w końcu miał gdzie się zatrzymać.

Katherine McNamara:
W odcinku piątym mieliśmy tą szaloną scenę. Clary jest w trakcie misji, by pomóc Jace'owi.
Więc idą zobaczyć się z Cleophas i kończy wzywając anioła.
Byłam bardzo podekscytowana, bo myślałam, że w końcu będę miała swoją szansę, by zagrać w scenie z Anną Hopkins  (Lilith), ale okazało się, że przyszło mi grać z jej demoniczną wersją i oczywiście nie kończy się to dobrze dla naszego biednego anioła.
Zbudowali klatkę piersiową z dziurą wielkości serca na środku, by wpasowało się do jego zbroi i skrzydeł, które właściwie zostały dodane komputerowo. Tak naprawdę to dwa pomarańczowe patyki jak anteny małego motylka, żeby potem mogli dodać skrzydła, przy edytowaniu.
Serce tak naprawdę było sercem świni, nasz zespół dodał do tego niebieską rękawicę, żeby trochę je potrzymać, wystające z jego piersi, tak po prostu.
Shadowhunters zrobiło się mroczniejsze.

Emeraude Toubia:
Więc w odcinku szóstym miałam taką niesamowitą scenę walki z wampirzycą Heidi.
Uwielbiam ją ponieważ przypomina mi to taką typową walkę dziewczyn.
Znaczy, nie powinniście robić tego w szkole, nie wchodźcie w bijatyki.
Więc, sposób w jaki kręciliśmy uderzenia i podobne temu rzeczy polegał na tym, żeby nigdy nie podchodzić za blisko do aktora. Raczej znajdywanie dobre ujęcie kamery do twojego uderzenia.
W trakcie tego byli obecni kaskaderzy.
Wzięłam jej głowę i uderzyłam nią w pułki.
Ale to było naprawdę ekscytujące. Uwielbiam pracować z Tessą, która gra Heidi. I oczywiście na koniec, kto wygrywa?
Ding ding ding — Isabelle.
Nikt nie zadziera z Isabelle Lightwood.

Dominic Sherwood:
Jest taka wielka walka na dachu między Clary, a złym Jacem.
Katherine McNamara:
Jace i Clary walczyli już ze sobą, ale nigdy nie walczyli tak, że Jace naprawdę chciał ją zabić.
Dominic Sherwood:
Na koniec mieliśmy drut. Ja byłem na drucie, ona była na drucie i wtedy ją złapałem, podniosłem, obróciłem i trzymałem nad przepaścią, co oczywiście zrobiliśmy na piętrze.
Nie chcieliśmy, żeby gdzieś tam sobie dyndała z jakiegoś budynku.
Katherine McNamara:
Bardzo sprytne edytowanie sprawia, że to wszystko składa się w jedną całość i wygląda dość brutalnie, jeśli mam być szczera.
Jedna z chorobliwie zabawnych rzeczy to to, że mieliśmy auto na planie i mówią mi ,,hej Kat, tu są jakieś stare zdjęcia ludzi, którzy spadli z dużych wysokości i umarli. Czy możesz się ułożyć w, któryś z tych sposobów, żebyśmy mogli odpowiednio wygiąć auto?".
Dominic Sherwood:
To było mocne i zawdzięczamy to Kat.
Katherine McNamara:
To była praca zespołowa, kiedy on próbuje mnie zabić.
Wiecie, jesteśmy graczami zespołowymi. Tu, w Shadowhunters.
Tak właśnie działamy.

Matthew Daddario:
Więc w odcinku ósmym jest taka scena w, której Izzy, Alec i Magnus pracują bardzo ciężko, żeby wydostać demona z Jace'a.
Harry Shum Jr.:
To nie jest najprostsza scena, kiedy nie masz fizycznych obiektów, by z nimi działać.
Wyobrażasz sobie, że rzucasz pola siłowe.
Matthew Daddario:
Powiedzieli nam, że mamy mieć wstrząsy.
To nie jest coś co robisz na codzień.
Więc zaczynasz myśleć jaki rodzaj wstrząsu robimy.
W pewnym sensie zostaliśmy porażeni prądem, tylko nie ma żadnej interakcji z magią w takiej skali na codzień.
Emeraude Toubia:
Wytłumaczyli nam, że to coś w stylu jakby uciekała z ciebie dusza.
Jakby coś ciągnęło cię w górę, bo ta energia wychodzi z twojego ciała i wtedy robisz to.
To tyle.

Matthew Daddario:
Dom musiał zmierzyć się z tym gdzie są krawędzie pudła.
Dominic Sherwood:
Em była tą, która patrzyła tak na mnie, bo byłem o krok za daleko niż powinienem być.
Harry Shum Jr.:
Dom dość sporo to udoskonalił, po prostu rzucał obelgi.
Matthew Daddario:
Śmiał się z moich butów, w pewnym sensie wytknął mi, że jestem za wysoki, żeby być Nocnym Łowcą.
Po prostu zwykłe szkolne obelgi.

Harry Shum Jr.:
Ta konkretna scena miała miejsce w odcinku dziewiątym. Magnus nie jest już Wysokim Czarownikiem Brooklynu i prosi Lorenzo o przysługę, ale kiedy ta prośba zamienia się w obrazę, Magnus traci panowanie.
To pierwszy raz kiedy widzicie pełną walkę pomiędzy dwoma czarownikami.
Dla tej konkretnej sekwencji postawili wózek transportowy i wtedy siedzisz z pasami i robisz to.
To wygląda jakbyś się posuwał.
To co było fajne to walka z inną postacią, która ma tak zaawansowane zdolności.
Javier jest świetnym tancerzem oczywiście, jak i świetnym piosenkarzem i jest znany z Hamiltona.
To co mi się naprawdę podobało w pracy z Javierem to to, że był bardzo spokojny.
On mnie uderza w twarz, więc ja go też uderzam, a on na to ,,okej, okej, rozumiem, spróbujmy to".
To naprawdę spokojne podejście, ja jestem głośniejszy, ja uderzę cię tam, ty mnie tam i będziemy siebie dusić. W trakcie tej walki nie dotykamy siebie, czasami kiedy blokujemy trzeba wyczuć odpowiedni moment.
Ponieważ wtedy nie walczysz przed kamerą, ty tańczysz, wykonujesz choreografię, to bardzo ważne, by posiadać tą umiejętność, więc naprawdę fajnie było zrobić to razem z Javierem.

Emeraude Toubia:
Więc w odcinku dziesiątym mamy wielką scenę walki.
Isaiah Mustafa:
Emeraude i ja jesteśmy postaciami, które z łatwością możemy wejść do lobby wypełnionego demonami i musimy znaleźć drogę ucieczki.
Emeraude Toubia:
Właściwie Isaiah wykonał całą tę scenę walki samodzielnie. Nie miał żadnych kaskaderów
Isaiah Mustafa:
Jesteśmy tak samo dobrzy jak kaskaderzy, ponieważ oni są mną.
Emeraude Toubia:
Ja miałam kaskaderkę, Sharrę. Jest naprawdę niesamowita.
Było tyle ludzi uwikłanych w to.
Isaiah Mustafa:
Dosłownie, tysiące ludzi.
Emeraude Toubia:
Więc zaczęliśmy o godzinie osiemnastej i pracowaliśmy do szóstej rano.
Ale myślę, że ekipa zrobiła świetną robotę w kwestii mojego makijażu i włosów, ponieważ nie da się nawet stwierdzić, że jest tak późno.
Było jakoś pięćdziesięciu kaskaderów, którzy byli w to uwikłani.
Isabelle walczy kijem, więc wiadomo trzeba być ostrożnym.
Wszystko zrobić w dobrym momencie i postarać się, żeby nikogo nie uderzyć.
O mój Boże! Właśnie przypomniało mi się coś co się wydarzyło.
W pewnym sensie uderzyłam kogoś w pewne miejsce.
Faceta. Bardzo źle.
Miałam uderzyć go w żołądek, ale kij poszedł trochę niżej.
Jego mina wyglądała tak.
Bardzo przepraszam.